("Bu da Molla Yûnus: Yûnus Emre'nin Pek Dile Getirilmeyen Yönü", Dil ve Edebiyat dergisi, Sayı 155, Kasım 2021)
Zebânîler çeke tuta götüre tamuya ata
Deri yana sünük düte dün gün işi efgân ola[1]
İsmi çokça
zikredilen kişiler ve bu kimselerin eserleri hakkında bir şey yazıp çizmek
genellikle Amerika’yı yeniden keşfetmek gibi bir şey olarak algılanır.
Bilinenleri tekrarlamak yerine dişe dokunur bir şeyler kaleme almak isteyenler buna
binaen ya yeni bir şeyler bulup ortaya çıkarmaya gayret eder ya da o zamana
kadar söylenmiş olanları eleştiri süzgecinden geçirir. Ne yazık ki bu yazıda
ikisini de bulamayacaksınız; lakin okunmaya değer başka bir şey var: Yunus
Emre’nin göz ardı edilmekte olan şiirleri. Göz ardı edilmesinden muradım bu
şiirlerin ders kitaplarında yer almaması, edebiyat mahfillerinde okunmaması,
zikir meclisleri için beste giydirilmemesi ve en önemlisi de Yunus Emre profili
çıkartırken kıstas kabul edilmemesidir.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder