“Bir toplumun ulaşabileceği
en yüksek, en insani
makam,
felsefileşmiş medeniyet merhalesidir"
İstanbul
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Türk dili ve edebiyatı bölümü birinci sınıf
öğrencisi olduğum yıl kitaplarıyla yeni yeni tanıştığım ama kendisini görme
fırsatını o zamana dek yakalayamadığım Teoman Duralı’nın felsefe bölümü son
sınıf öğrencilerine dil felsefesi dersi verdiğini duyar duymaz ilk dersine
koşturmuş ve hocanın rızasını almadan başka bölümden derse katıldığım
anlaşılmasın diye amfinin arka sıralarına yerleşmiştim. Ders bittiğinde not
tutmaktan sağ elim ağrıyordu, zira hayatım boyunca hiç bu kadar dolu dolu geçen
bir derse katılmamıştım. O dönem derslere aksatmadan katılmakla kalmayıp bütün
kitaplarını okudum. Daha sonra bir dergi için kitaplarına dair bir röportaj yapmak
için bir yıl boyunca hocanın müsait bir vaktini kovaladığımı hatırlıyorum.
Derinlemesine düşündüren kitapları sevenler ve onun çalışmalarını henüz
okumayanlar için bu yazıda onun bir kitabını tanıtmaya çalışacağım.
AŞAĞIDAKİ BAĞLANTIDAN YAZININ DEVAMINI OKUYABİLİR VEYA YAZIYI İNDİREBİLİRSİNİZ:
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder